In een chat met twee vriendinnen, gooide één van hen vanmorgen een vraag die ze tegen was gekomen. "Wanneer voel jij je als de beste versie van jezelf"? Er ontstond een mooi gesprek en we rolden van het één in het ander. Van terugdenken naar wanneer we ons op ons best hebben gevoeld, gingen we al snel over op het schetsen van een beeld van onszelf in onze dromen en verlangens. En wonderlijk, zagen we alledrie los van elkaar onszelf toen als een avontuurlijke, spelende, ontdekkende persoon. Een soort volwassen Pippi Langkous, werd er genoemd.
En opeens leek er iets te gebeuren, alsof er een vliesje wegdwarrelde wat ons gebonden had gehouden in hokjes die we gewend waren. We kregen opeens weer een dieper besef van 'waarom zouden we dat niet kunnen en mogen zijn?' Waarom niet gewoon een beetje anders... of heel anders zijn... en gewoon ongegeneerd genieten? Waarom niet als meisjes met vlechtjes en madeliefkroontjes op ons hoofd, gewoon door het gras heen rennen... dat beeld.
Zo ontzettend kan ik daarvan genieten... als de ui van ons leven verder afgepeld wordt en we weer een laag dieper bij onze kern uitkomen... dit is het proces waar wij nu al een aantal jaren in zitten.. en ik kan ons leven nu al haast niet meer terug herkennen in het leven van 10 jaar geleden. Oja, alle dromen en verlangens zaten er al.. maar ik geloof dat ik niet werkelijk het idee had dat dit voor de realiteit bedoeld was. Dat waren maar kinderverzinsels...
Nu weet ik: niets is minder waar! Als je gaat luisteren naar je hart, dan komen al die zaken weer bovendrijven... en blijken ze juist de allerbeste en mooiste versie van jouzelf weer te geven!
Het gesprek ging verder en één van mijn vriendinnen deelde, dat ze tot besef was gekomen dat de dingen waarvan ze eerder vond dat dat eigenlijk wel een beetje onbehoorlijk was... eigenlijk dingen zijn waar ze best wel erg van kan genieten... ze noemde een aantal dingen, waaronder het rommelige en het wasrek in de woonkamer (die hoort natuurlijk boven)... En toen kwam er een foto... en wauw... voor mij voelde dit juist als een heerlijk plaatje uit een woontijdschrift ofzo! Echt als genieten... die mooie stofjes en zo lekker gezellig... en wat héérlijk fijn, dat zij dit deelde en door ons alleen maar bevestiging hoorde dat wij het ook juist zo gezellig vonden!
Hoe gek eigenlijk, hoe gevangen we kunnen zitten in 'hoe we denken dat het hoort'... terwijl het alleen in onze gedachten zo is.
Vrijheid.. is om te mogen zijn wie je al lang bent. En het leven te vieren als een volwassen versie van Pippi Langkous!
Genietend, ontdekkend, avontuurlijk en niet bang om anders te zijn.
Met toestemming mag ik de heerlijke foto van het wasrek ook met jullie delen... en ik kan alvast verklappen... er komt binnenkort ook een blog over ons eigen wasrek.. want ook dáár zit een verhaal aan vast 😀
En... dan wil ik afsluiten met dezelfde vraag, maar nu aan jou: Wanneer voel jij je als de beste versie van jezelf??
nb: ik kon niet vinden of er rechten zitten op de foto van pippi langkous boven aan deze blog. Als dit zo is, dan hoor ik het graag en zal dit vermelden.
Nederlands 
English