En toen waren we ineens als gezin twee weken in Zweden.. en hebben genoeg beleefd om nog tijden op voort te borduren. Het ging allemaal heel snel, we hadden dit plan nog niet aan het begin van de vakantie. De maatregelen en onduidelijkheid maakten dat we reisplannen maar in de ijskast hadden gezet. Totdat Hendrik en ik allebei zomaar opeens de roep naar Zweden voelden. Dat klinkt zweverig, en dat is het ook. Maar soms, moet je daar gewoon naar luisteren. We beseften dat de keren in ons leven dat we naar een soortgelijke roep hebben geluisterd, er altijd de meest mooie en bijzondere dingen zijn gebeurd, ondanks alle ingewikkeldheden. En dus besloten we om, maatregelen of niet, gewoon te gaan.
En opnieuw bleek het een ontzettend goede keuze. We hebben twee weken beleefd vol avonturen, ontmoeten van nieuwe bijzondere mensen, nieuwe richting in ons hart voelen, overdenken van dromen en verlangens en het genieten met en van onze jongens in een volledig nieuwe omgeving.
Vrijdag zijn we terug gekomen en ik dacht, ik schrijf snel een soort vakantieblog over deze tijd. Ik heb al zolang hier niets laten horen. Maar hoe kun je iets verwoorden, waar je zelf de woorden nog niet voor gevonden hebt? Hoe kun je beschrijven, waar je nog stil van bent?
Zweden.. én alle mooie mensen die we daar hebben ontmoet, waarvan sommigen zelfs voelen als voor het léven..... heeft ons veranderd. Wat de verandering is, kan ik nog niet precies zeggen. Het voelt of ons hart groter is geworden en er een nieuw vuur ontstoken is, wat zich weer verder wil verspreiden.
Wat zijn we benieuwd wat de toekomst gaat brengen...
Het kan goed dat ik hier in de komende tijd meer ga delen van onze reis.. als ik woorden gevonden heb. Maar sowieso ga ik hier beginnen om een aantal prachtige vergezichten met jullie te delen waar we van genoten hebben. En ik kan je verzekeren... in het echt was het altijd mooier 😉
Nederlands 
English