Ik deed ooit de PABO, opleiding tot leerkracht. Ik bén ongeveer 10 jaar leerkracht geweest. En nu sta ik voor mijn eigen clubje kids.. of eigenlijk leef ik tussen hen. Geniet van hen. Wat een mooie mensjes. Wat een eigen karakters en interesses hebben ze.
Nu we allemaal thuis en op elkaar aangewezen zijn, proberen we uit te vinden op welke manier we allemaal het beste floreren. Dat is soms best wel een uitdaging en het gaat met vallen en opstaan, zoals alles in het leven... maar hoe geweldig als je weer merkt dat je over een hobbel heen bent en de dingen gewoon lijken te strómen...
Via marktplaats (lang leve marktplaats) hebben we vorige week een aantal dingen gekocht. Spullen voor de jongens om de komende tijd mee bezig te kunnen. Leesboeken, luisterboeken, een leren klokkijken-spel, een DIY-boek voor kids.. en voor Manuel een scheikunde doos. En wat bleek die laatste ook echt een voltreffer! Er zit een boekje bij en het is gewoon echt scheikunde zoals ik het op de middelbare school kreeg, maar dan op basisschool niveau uitgelegd. De eerste stappen zeg maar.
Hij is meteen bezig gegaan en leert nu alle materialen kennen en gebruiken.. maatcilinders, pipetten, reageerbuisjes.. hij leert over de eigenschappen van materie... en ik zag dat het periodiek systeem van de elementen en de bouw van moleculen ook allemaal aan bod gaat komen. Geweldig!
Zijn jongere broer vind het ook razend interessant en kijkt dan het liefst de hele tijd mee, maar hij is ook zijn eigen interesse aan het verdiepen: koken! Dit is echt een interesse die al een hele tijd aanwezig blijkt en steeds weer oppopt. Als we aan het eten zijn, kan hij zomaar uit de hoek komen met 'mama, ik denk dat dit ook best lekker zal zijn met kaneel erdoor'. En meestal blijken zijn ideeën ook nog echt goed.
Ik vond het wat lastig om handen en voeten te geven aan deze interesse, omdat ik niet makkelijk samenwerk in de keuken. Waar ik met andere dingen veel geduld kan hebben, is koken er daar (nog) niet één van. Maar deze week bleek.. dat Xavian inmiddels goed genoeg kan lezen om het meeste zélf te kunnen. En lezen is hetgeen waar we met hem regelmatig mee oefenen... dus het was super leuk om te zien dat dit dus dit effect heeft.. plús dat hij hierdoor verder oefent met begrijpen wat je nou eigenlijk leest. Hij kreeg het recept op de laptop voor zich... pakte zelf alle benodigdheden en ging aan de gang, met mij op de achtergrond om hem bij te staan waar nodig. Echt heel leuk om te merken!
Zijn appelcake was erg lekker en plannen voor een volgend kookavontuur worden al gesmeed...
Op deze momenten ben ik als een vis in het water... begeleider/toeschouwer van groeiende en ontwikkelende wezentjes. Elke groeisprong voelt voor mij opnieuw als een wonder wat voor mijn ogen voltrekt. Geweldig!
Nederlands 
English