Nou eigenlijk werd ons die jaren terug eens toebedeeld door mijn broer, die een naam bedacht voor ons huis op Four Square. Ik kende dat zelf verder niet, maar het bleek een sociaal netwerk te zijn op internet waar je bij locaties kunt 'inchecken' als je daar daadwerkelijk bent. En ons huis kreeg daar dus de naam 'Greenfields of Glory'.
Die naam bleef in mij resoneren. Ik hoorde er steeds een lied bij in mijn hoofd.. 'Fields of Gold' van Sting, wat mij een heerlijk soort eeuwig gevoel geeft. (Vooral als het gezongen is door Katie Melua. Lekker dromerig.)
En dat gevoel past ook precies bij het gevoel wat 'Green fields of glory' mij geeft. Ik had als kind een vrij simpel, maar helder beeld van het eeuwige, 'de hemel', namelijk heuvelachtige groene velden, waar je op blote voeten door kon lopen of op dansen, zonder dat je voeten zeer zouden doen. Gewoon dat idee, leek mij genoeg.
En dan terug in het nu.. blijkt de naam ook erg passend te zijn. Wij zijn Groenevelders.. en hebben een diep besef dat alles wat wij hebben, niet puur van ons is, maar dat we dit ontvangen hebben. Ons huis, de tuin, het leven, elkaar.. alles.
Het maakt me stil.
Daarom, 'Green fields of glory'.
Met een diepe buiging naar dat wat Groter is.
Liefs, Margriet
Nederlands 
English