Green fields of glory

Wat een verandering........... al jaren loop ik aan tegen het feit dat ik erg gevoelig ben op mijn oren. Dus waar een ander geluiden makkelijk kan hebben, ben ik echt al snel overstuur. Ik besef steeds meer, hóeveel sneller ik overprikkeld ben dan anderen. Ik verwoordde het pas naar iemand: als er meerdere gesprekken gaande zijn in een ruimte, ook al zijn het rustige gesprekken, dan ben ik na 10 minuten moe. Als ik dan niet weg ga, raak ik mega moe... totdat ik overstuur ben.

Ik stond zelf eigenlijk ook wel van deze uitspraak te kijken. Ik besef dat het waar is, maar door het zo precies uitgesproken te hebben, besefte ik ook, dat dit best wel beperkend kan zijn. Ik heb altijd wel gevoelige oren gehad... als de trein er aan kwam vroeger, moest ik altijd mijn oren beschermen voor het piepen van de remmen. Als ik dan om me heen keek, was er soms nog 1 persoon die dit deed. Verder niemand. Als mijn vader vroeger het bestek in de pan gooide na het eten, dook ik inéén omdat het pijn deed op mijn trommelvliezen. Later viel het me ook op, dat waar collega's van mij gewoon doorwerkten als er mensen langs liepen of geluiden te horen waren.. ik altijd opkeek en me afvroeg of ik er iets mee moest. En nu ik na tijden weer aan het werk ben gegaan op een school, loop ik natuurlijk opnieuw tegen dit probleem aan. Ik had alleen nooit zo helder als nu, dat het hier grotendeels op vast hing.

Nu ik dat steeds meer besef, kan ik ook nog verder nadenken over oplossingen. Ik heb een gezin met vier jongens en een hond... Er zijn heel vaak geluiden alom. Eén van onze jongens heeft daarnaast ook een erg harde stem en dit is een punt van continue strijd in mijzelf. Ik wil hen/hem niet steeds hoeven temperen, ze zijn vaak heel leuk bezig... maar ik kan het zelf niet goed hebben, het is teveel. We hebben daarom bijv al allerlei speelplekken gemaakt in huis... ze hebben allemaal een fijne eigen kamer met eigen spulletjes om zich daar soms terug te kunnen trekken of broers uit te nodigen om daar te spelen.

Maar nu heb ik nog een nieuwe oplossing... en die blijkt beter te werken dan alle voorgaande oplossingen bij elkaar: ik heb airpods gekocht met noise-canceling! Voor wie het niet weet: dit zijn oordopjes die je in kunt doen en die via bluetooth verbinding kunnen maken met je computer of telefoon. Maar er zit dus ook een 'noise-canceling' functie op. Ruisonderdrukking.

Mijn broer kwam pas langs en ik vroeg hem of ik deze van hem eens mocht proberen... ik deed ze in met koken... een moment van de dag waarop ik bijna altijd heel moe raak. En dan daarna nog met elkaar aan tafel eten... veeg me maar op. Dit keer deed ik de airpods in... zette de noise-canceling aan... ging tegelijk een rustig youtube muziekje luisteren... en ik kwam helemaal in mijn eigen rustige bubbel! Ik kon koken, maar het viel me op dat ik nu het sissen van het eten in de pan niet hoorde... en het brommen van de afzuigkap... de geluiden van de jongens... ergens in de verte wel, maar ik hoefde er niets mee. Wat heerlijk!!! Ik genoot (!!!!!!!) van het koken... en was daarna gewoon vrolijk!!

Hendrik heeft meteen tweedehands (ja, wij gaan eigenlijk bijna altijd voor tweedehands als die mogelijkheid er is) airpods opgesnord... en mijn hemel.... wat een verschil!!!!!! Als de kinderen in dezelfde ruimte als ik aan het spelen zijn, doe ik ze nu bijna altijd in. Ik hoor hen dan wel... dus als er iets is, zal ik dat opmerken. Maar het is nu meer achtergrondgeluid... dus ik hóef er niks mee. Ik kan het soort meer kíezen wat ik wel en niet wil horen. Als één van de kinderen echt bij me komt staan, dan versta ik goed wat er gezegd wordt.
Ik heb ze gisteren ook voor het eerst op school geprobeerd: wat fijn!!! Ik kon gewoon bezig met allerlei dingen, terwijl er overal geluidjes waren.. en ik raakte er niet moe van. Ik kon het laten voor wat het was en me richten op de dingen waar ik mee bezig was.

Ik merk dat ik nu begin te reageren zoals ik andere mensen heb zien reageren.... ik kijk niet meteen meer op of om als er mensen om me heen praten of langslopen of bezig zijn. Ik kan gewoon mijn eigen ding doen tussen alle geluiden in. Ik wist niet eens hoeveel energie het van mij trok, totdat ik nu dit verschil meemaak! Echt heel bijzonder... voor mij voelt het als een levensverandering... ik kan nu veel meer aanwezig zijn in deze fase van ons gezin, dan dat ik voorheen kon. Ik kan veel vaker met plezier naar mijn eigen spelende kinderen kijken, zonder hen te hoeven vragen om naar een andere ruimte te gaan... ik kan nu regelmatig koken zonder heel moe te worden... soms vind ik het zelfs leuk... ik kan zonder pijn in mijn oren aan tafel zitten met de kinderen.. en we spelen weer vaker samen spelletjes.

Zo apart, dat dit allemaal kan, door zo'n klein stukje techniek. Maar het maakt mij mega dankbaar... en het doet me beseffen hóe belangrijk het is om jezelf serieus te nemen en realistisch te blijven kijken naar wat het nou precies is waar 'de kous wringt'.. en het eerlijk uit te spreken.. en oplossingen te blijven zoeken.. zodat je steeds een stapje verder komt.. en soms opeens een grote stap... door maar een kleine aanpassing!!!

Liefs,

Margriet