En die quote zou eigenlijk genoeg moeten zijn voor deze blog. Maar toch wil ik er nog wat bij vertellen. Mijn blog zou mijn blog niet zijn, als ik er niet mijn verhaal aan zou hangen.
Mijn website is nu een week online en ik kreeg al mooie reacties. Lieve vrienden en familie met bemoedigende berichtjes of dingen die hen aan hadden gesproken. Dat is wat ik hoop. Dat ik mensen mag bemoedigen en inspireren om hun eigen weg te bewandelen in het leven.
Eén van de reacties deed mij ook realiseren dat ik soms best een eigen weg kan hebben in dingen... misschien ook best wat uitgesproken kan zijn. Zo vertelde ik in mijn blog over de kippenbouillon over onze kijk op gezond voedsel. En wat ik via deze weg wil laten weten... is dat ik dit NOOIT doe, zodat jij mij exact moet volgen.. omdat mijn weg de enige goeie zou zijn. Want weet je... mijn weg kan wel deels jouw weg zijn... maar nóóit volledig. Ieder heeft namelijk zijn EIGEN weg. En die kun je echt alleen maar zelf vinden.
Zo maken wij op het moment wel meer keuzes die best wel anders zijn dan veel anderen om ons heen. We dragen bijvoorbeeld geen mondkapje en gebruiken geen desinfecterende handgel. Dit doen we niet, omdat we er niet in geloven dat dit bijdraagt aan een gezondere samenleving. En dat willen we juist graag wel. Een gezondere samenleving. Het is voor ons een grens, een lijn die we trekken, omdat we het leven te waardevol vinden om zomaar mee te doen met hoe het hoort, als ons hart iets anders zegt.
Een makkelijke weg? Nee, absoluut niet. Het voelt als tegen een stroom in zwemmen. Best wel alleen ook soms. Maar toch voel ik dat we mogen zijn wie we zijn en dat het goed is om op te komen voor wat je hart zegt dat goed is. Schreeuwt soms zelfs. Het is niet mijn bedoeling om in deze blog inhoudelijk in te gaan op deze keuze, er is genoeg over te vinden zodat iedereen hier zelf een bewuste keuze in kan maken.
Hetgeen waar ik dit voor schrijf is, omdat ik besef dat ieder echt zijn eigen weg heeft. Je kunt een stukje met elkaar op lopen, omdat de wegen overlappen, maar je kunt nooit je hele weg samen lopen, je zult op bepaalde momenten in je leven keuzes moeten maken die je helemaal in je eentje moet maken. Gewoon, omdat jij de enige bent die jij bent. En als je die keuze dan toch écht durft te maken, datgene wat je voelt branden in je hart, maar ó zo moeilijk is om te doen, omdat je tegen hetgeen in moet gaan wat om je heen is.. tegen je geliefde(n) in of tegen heersende overtuigingen... dan zul je merken, dat het je meer héél gaat maken. Meer jij. Meer levend. Meer liefdevol. En je zult óók merken (ongeacht of de ander dat beseft), dat je daarmee de ánder ook geholpen hebt. Terwijl je bang was, dat je dat juist niet deed.
Voel je door mijn blogs dus nooit aangevallen.. maar juist uitgenodigd om er uit mee te nemen wat inspireert... en het te vertalen naar jouw eigen leven, op jouw eigen manier.
Is het toeval, dat ik zojuist muziek wilde luisteren en zomaar een nummer koos.. en dit 'Wonderful life' van Katie Melua is? Voor hen die het Engels niet goed volgen, zal ik het nummer hieronder vertalen. Een lied, bitterzoet eigenlijk, maar wat prachtig het moment verwoord, dat je beseft dat je soms even alleen staat als je een belangrijke keuze op je eigen weg neemt.
Hoe bitterzoet dat moment ook kan voelen.. als je gekozen hebt, zul je het mooie van het leven weer zien. Dit is als een natuurwet die steeds weer blijkt te gelden. Ik wens je toe, dat je je eigen keuzes van je hart zult durven maken in de komende periode. Een tijd, waarin dit soms extreem lastig is, om dat te doen. Volg je hart.... het weet de weg.
Katie Melua - Wonderful life
Daar ga ik weer, op naar de zee
Het zonlicht vult mijn haar en dromen hangen in de lucht
Meeuwen in de lucht en in mijn blauwe ogen
Weet je dat het oneerlijk voelt, er is overal magie
Kijk hoe ik hier weer in mijn eentje sta, rechtop in het zonlicht
Niet nodig om te vluchten en verstoppen, het is een wonderlijk, wonderlijk leven
Niet nodig om te lachen of huilen, het is een wonderlijk, wonderlijk leven
De zon schijnt in je ogen, de warmte zit in je haar
Ze lijken je te haten omdat je er bent
En ik heb een vriend nodig, oh, ik heb een vriend nodig
Om me blij te maken, niet in mijn eentje te staan
Kijk hoe ik hier weer in mijn eentje sta, rechtop in de zon
Niet nodig om te vluchten en verstoppen, het is een wonderlijk, wonderlijk leven
Niet nodig om te lachen of huilen, het is een wonderlijk, wonderlijk leven
Mmm, mmh, mmh, mmh, mmh
Ik heb een vriend nodig, oh, ik heb een vriend nodig
Om me gelukkig te maken, niet zo alleen
Kijk me hier aan, hier weer alleen, rechtop in het zonlicht
Niet nodig om te vluchten en verstoppen, het is een wonderlijk, wonderlijk leven
Niet nodig om te lachen of huilen, het is een wonderlijk, wonderlijk leven
Het is een wonderlijk leven, het is een wonderlijk leven, het is een wonderlijk leven
Nederlands 
English