Ik kom erachter dat ik echt een 'zaaier' ben. Van alle bezigheden in de tuin kan ik misschien nog wel het meest genieten van het zaaien in het voorjaar. Dat al die verse grond klaar ligt... je een plan maakt en je inbeeldt hoe de dingen worden zullen als het volgroeid is... en dan op de juiste plekken de juiste zaadjes zaait. De grond er weer over... beetje water geven... en wachten.
Ik kan echt genieten van die rustige momenten dat ik alleen ben met al die potjes en zaadjes.. en van de stille vreugde van het wéten wat het worden gaat met een beetje warmte, water, zon en liefde.
En dan dat moment dat de eerste groene stengeltjes boven komen... iedereen die met zijn hart tuiniert kent dat moment van pure blijdschap dat werkelijk zichtbaar wordt wat je er in hebt gelegd.
Kleine plantjes worden vervolgens groot... en nog groter... en wat ik op dit moment ervaar... is dat als je véél gezaaid hebt... dat je het behoorlijk druk kunt hebben in de herfst, haha!
Oogsten is iets waar ik echt hulp bij inschakel. Al die heerlijke groenten, fruit, noten en zaden die klaar zijn om geraapt of geplukt te worden, kunnen mij aardig overweldigen. Geweldig, en ook een beetje veel. Want als je oogst, moet je ook verwerken. Maar gelukkig heb ik een huishouden met 5 sterke mannen 😉 en die helpen mij wanneer het nodig is.
En ja, waar ik dan ook weer enorm van kan genieten... is dat voedsel wat dan overal door het huis staat te drogen of wachten om gebruikt te worden... walnoten en tamme kastanjes bij het vuur... pompoen nog in de serre, wachtende tot ik er soep en ander lekkers van ga maken... courgettes overal waar ik een plekje vind... maar nu ook appels om nog appelmoes en appelhapjes van te maken.
Dat, en de warmte en het geluid van het haardvuur wat aan staat.... zo nu en dan warme chocomel zelf maken voor de jongens als ze buiten geholpen hebben... en met een kleedje op de bank zitten... dát is voor mij het ultieme herfstgevoel!
Dus pas op wat je allemaal zaait... voor je het weet is de oogst te groot om in je eentje te verwerken !!!
En ja, dit is dus ook een prachtig geestelijk principe... wat wil je graag oogsten in je leven? Zorg dat je je dan bezig houdt met het zaaien van de juiste zaadjes. Er groeit geen bloemkool uit een pompoenzaadje. En geen maiskolf uit een boon. Doe net als ik in het voorjaar... bedenk héél precies wat je zou willen aan het einde van de rit... beeld het je al in, zonder dat het er is. Zo precies als je maar kunt. Door het je zo precies in te beelden, verander je al iets... en ben je eigenlijk aan het zaaien. Je verandert je perspectief, waardoor je open gaat staan voor dit plan. Waardoor je andere keuzes kunt maken en stapjes zetten.
Maar net als bij zaadjes, is het niet geheel in je eigen handen. Je kunt het liefde en water geven en de juiste plaats... maar om echt te groeien is er een beetje magie van Boven nodig wat er het Léven in brengt. Dus laat je plannen op de juiste tijd ook weer los... en wacht af tot het Léven zich laat zien. Het zal je verrassen, wanneer het dan opeens zover is!!
English 
Nederlands