Ennnn er valt wel weer wat te vertellen over de moestuin! Want met al die zon is er wel wat gebeurd nu. We kunnen zo nu en dan eindelijk iets eten uit de tuin nu. Op dit moment is dat vooral nog sla (al schiet die nog steeds snel door bij mij. Iemand tips? Is dat omdat ze dan teveel zon krijgen? Te weinig water?), maar ook wortels en spinazie hebben we gegeten en de bieten die ik in januari in de kas zaaide, zijn ein-de-lijk bijna zover... het moet van ver komen dit jaar, maar... het is er nu!!
Ik ga jullie eerst wat foto's laten zien..
Ik ben op dit moment ZO blij met mijn keuze voor de 'kronkelpaadjes' die ik begin dit jaar maakte. Totaal niet praktisch vind manlief, maar ik wordt er gewoon zo enórm blij van ! En eigenlijk valt het onpraktische mij erg mee. We hebben echt een strijd tegen het onkruid gehad en in die tijd gingen we elke avond even een tijdje onkruid wegplukken, waarbij we het kruid wat ons wel aanstond, voornamelijk bloemen, gewoon hebben laten staan.
Dat zorgt nu dus voor zo'n gezelligheid met overal goudsbloemen en cosmea die er tussendoor piepen.. maar ook sla die vorig jaar zijn zaadjes heeft verspreid en nu op allerlei plekjes boven komt. Soms laat ik het staan waar het staat, soms verplaats ik het naar een mooier plekje.
Aan de randen van de moestuin laat ik het onkruid eerst hoger groeien, om te kunnen zien wat wat eigenlijk is en welke ik wel en niet blij van wordt op die plek. Dat maakte dat het eerst behoorlijk rommelig eruit zag, ik weet gewoon nog niet van alles wat het is of wordt... maar nu pluk ik er steeds tussenuit wat ik niet wil... en blijven er allerlei mooie bloemen over. Zo leuk dit!
De kool doet het ook heel goed... wij hebben gelukkig nog erg weinig last van slakken of rupsen. Zo nu en dan plukken we er eentje weg.
Als we gras maaien laatste tijd, dan vangen we het gras op en leggen dit tussen de groentes als mulchlaag. Als deze dik genoeg is, zal er geen of weinig onkruid meer doorkomen en het beschermt de bovenste grondlaag ook tegen uitdrogen. En bovendien geeft de mulchlaag ook weer voeding aan je bodem. Ik ben daar heel tevreden over, behalve dat we altijd te weinig mulch hebben.
Verder hebben we een nieuw project wat ons in de toekomst zou helpen om slakken uit de moestuin te kunnen houden: Loopeenden! Deze zouden wél slakken eten, maar géén sla of kool. Of dat werkelijk zo makkelijk werkt, gaan we nog uitvinden....
We stellen aan u voor: Bob en Teun. We hebben nog geen idee of het mannetjes of vrouwtjes zijn (als het vrouwtjes zijn kunnen we over een poosje genieten van heerlijke romige eitjes), maar dit waren de namen die ze moesten krijgen volgens de kinderen.
Op de eerste twee foto's zie je hoe heerlijk schattig ze waren toen we ze kregen... op de laatste foto zie je hoe we hen dit weekend voor het eerst in de moestuin een stukje lieten scharrelen. Ze zijn nog maar 3,5 week oud, maar echt al zo flink gegroeid!
Gisteravond kwamen we erachter dat er een Coloradokever op onze aardappels zit. Het zijn werkelijk prachtige beestjes, maar als ze eitjes leggen, kunnen dit er wel honderden zijn en hun larves zijn nog hongeriger dan zijzelf. Inmiddels weten we dat deze larves zich, als ze zich volgegeten hebben, in de grond ingraven (soms tot wel 50cm diep) en zichzelf dan verpoppen tot een grote kever. Welke dan, natuurlijk, weer honderden eigen larves kan gaan leggen. Dat klinkt dus niet erg prettig voor onze aardappelplant. En aangezien we geen bestrijdingsmiddelen willen gebruiken, maar wél erg graag aardappels zouden willen kunnen oogsten over een poosje, zijn we zoekende naar natuurlijke oplossingen.
Vandaar dat Bob en Teun eerst even los mochten. Nou, dat was nog geen aardappelsucces. Ze vonden het zelf wel grappig geloof ik... en wij ook.. maar met de kevertjes deden ze niets. Kan zijn omdat ze te jong zijn... of omdat het veeeel te spannend was allemaal die eerste keer, terwijl er 3 mensen toe stonden te kijken. Dus dat blijven we nog wel proberen komende tijd.
Wat we dit keer hebben gedaan, is de kevers en larves in een bak van de planten af laten vallen. Deze bak hebben we tussen de kippen gezet om te kijken of ZIJ ze misschien lusten.
Het duurde heeeeel lang.... maar.... JA! Ze hebben ze uiteindelijk helemaal opgegeten. Als er eenmaal 1 kip over de dam is....
Dus nu is de volgende vraag: Eten kippen ook aardappelplanten? En zijn ze in staat om de larves van de plant af te pikken?
En zo proberen we op een natuurlijke manier en door goed te observeren, steeds oplossingen te vinden voor de uitdagingen waar we tegenaan lopen. Het is de manier van werken die in de permacultuur wordt gebruikt.
Wij voelen ons daar het meest thuis bij!
Oh.... en mocht je dit lezen en nog veel betere ideeën hebben voor onze uitdagingen.... dan horen we het heel graag!
English 
Nederlands
Prachtig stuk weer Margriet! Heerlijk om zoveel herkenning te vinden bij de leefstijl. Jullie moestuin is beduidend groter, maar ja hongerige mondjes vullen kan niet met 1 krop sla. Daar heb je een hele groenteafdeling voor nodig. We komen het snel eens bewonderen. Liefs Beppe
Ik heb inderdaad vier veelvraatjes hier.. en het streven om zo lang mogelijk uit de tuin te kunnen eten door het jaar heen. Dat gaan we lang nog niet redden met deze moestuin. Maar hopelijk wel een end! Heel welkom om langs te komen!!